Serce

Rodzice Jezusa chodzili co roku do Jerozolimy na Święto Paschy. Gdy miał On lat dwanaście, udali się tam zwyczajem świątecznym. Kiedy wracali po skończonych uroczystościach, został Jezus w Jerozolimie, a tego nie zauważyli Jego rodzice. Przypuszczając, że jest w towarzystwie pątników, uszli dzień drogi i szukali Go wśród krewnych i znajomych. Gdy Go nie znaleźli, wrócili do Jerozolimy szukając Go. Dopiero po trzech dniach odnaleźli Go w świątyni, gdzie siedział między nauczycielami, przysłuchiwał się im i zadawał pytania. Wszyscy zaś, którzy Go słuchali, byli zdumieni bystrością Jego umysłu i odpowiedziami.

Na ten widok zdziwili się bardzo, a Jego Matka rzekła do Niego: "Synu, czemuś nam to uczynił? Oto ojciec Twój i ja z bólem serca szukaliśmy Ciebie". Lecz On im odpowiedział: :Czemuście Mnie szukali? Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do mego Ojca?" Oni jednak nie zrozumieli tego, co im powiedział. Potem poszedł z nimi i wrócił do Nazaretu; i był im poddany.

A Matka Jego chowała wiernie te wspomnienia w swym sercu. (Łk 2,41-51)


To zastanawiające, ale też trochę zasmucające, jak daleko odeszliśmy współcześnie od biblijnego rozumienia słowa „serce”. Jak zwraca uwagę „Słownik teologii biblijnej”, gdy my kojarzymy serce przede wszystkim, a często jedynie, ze sferą przemijających emocji, życia uczuciowego, dla autorów ksiąg Pisma Świętego serce oznacza wnętrze człowieka pojęte znacznie szerzej.

Oprócz uczuć serce zawiera również wspomnienia, myśli, zamiary, decyzje. To w sercu odbywa się w dialog człowieka z samym sobą, w którym człowiek bierze odpowiedzialność na siebie. To serce jest siedliskiem świadomej, rozumnej i wolnej osobowości człowieka. Ale też jest siedliskiem niepisanego Prawa i tajemniczej działalności Boga w człowieku.

Przede wszystkim, zarówno w Starym, jak i w Nowym Testamencie, serce jest miejscem, w którym człowiek spotyka się z Bogiem.

Te słownikowe wyjaśnienia są dzisiaj niezbędne. Dzisiaj właśnie, w dniu, w którym wspominamy w liturgii Niepokalane Serce Najświętszej Maryi Panny. Bo dopiero, gdy wiemy, jak rozumiał słowo „serce” autor Ewangelii według św. Łukasza, jesteśmy w stanie odkryć ogrom treści zawartej w jednym prostym zdaniu, podsumowującym opowieść o tym, co się wydarzyło w związku z pierwszą pielgrzymką Jezusa do jerozolimskiej świątyni. To zdanie brzmi: „A Matka Jego chowała wiernie te wspomnienia w swym sercu”.

Komentarz dla Radia eM