Jezus powiedział do swoich uczniów: "Gdy Syn Człowieczy przyjdzie
w swej chwale i wszyscy aniołowie z Nim, wtedy zasiądzie na swoim
tronie, pełnym chwały. I zgromadzą się przed Nim wszystkie narody, a On
oddzieli jedne od drugich, jak pasterz oddziela owce od kozłów. Owce
postawi po prawej, a kozły po swojej lewej stronie.
Wtedy
odezwie się Król do tych po prawej stronie: «Pójdźcie, błogosławieni
Ojca mojego, weźcie w posiadanie królestwo, przygotowane wam od
założenia świata. Bo byłem głodny, a daliście Mi jeść; byłem spragniony,
a daliście Mi pić; byłem przybyszem, a przyjęliście Mnie; byłem nagi, a
przyodzialiście Mnie; byłem chory, a odwiedziliście Mnie; byłem w
więzieniu, a przyszliście do Mnie».
Wówczas
zapytają sprawiedliwi: «Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym i
nakarmiliśmy Ciebie? spragnionym i daliśmy Ci pić? Kiedy widzieliśmy Cię
przybyszem i przyjęliśmy Cię? lub nagim i przyodzialiśmy Cię? Kiedy
widzieliśmy Cię chorym lub w więzieniu i przyszliśmy do Ciebie?» A Król
im odpowie: «Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, co uczyniliście jednemu z
tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili».
Wtedy
odezwie się do tych po lewej stronie: «Idźcie precz ode Mnie,
przeklęci, w ogień wieczny, przygotowany diabłu i jego aniołom. Bo byłem
głodny, a nie daliście Mi jeść; byłem spragniony, a nie daliście Mi
pić; byłem przybyszem, a nie przyjęliście Mnie; byłem chory i w
więzieniu, a nie odwiedziliście Mnie».
Wówczas
zapytają i ci: «Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym albo spragnionym,
albo przybyszem, albo nagim, kiedy chorym albo w więzieniu, a nie
usłużyliśmy Tobie?» Wtedy im odpowie: «Zaprawdę powiadam wam: Wszystko,
czego nie uczyniliście jednemu z tych najmniejszych, tegoście i Mnie nie
uczynili». I pójdą ci na mękę wieczną, sprawiedliwi zaś do życia
wiecznego". (Mt 25,31-46)
Święty Jan od Krzyża
zapowiadał: „O zmierzchu życia będziemy sądzeni z miłości”. Można
stwierdzić, że w ten sposób w jednym zdaniu streścił całą Chrystusową
przypowieść o Sądzie Ostatecznym.
Zastanowiło mnie, że
dominującą reakcją jej bohaterów jest zdziwienie. Dziwią się zarówno ci,
którzy znaleźli się po prawej, jak i po lewej stronie. Dziwią się
dobrzy i źli. Są zaskoczeni, gdy dowiadują się, jaki wymiar miało ich
postępowanie za życia doczesnego. Jak dalekosiężne są skutki ich,
wydawałoby się drobnych, decyzji. „Pełnienie dzieł miłości lub ich
zaniechanie jest decydowaniem o swoim wiecznym losie” – wyjaśnia jeden z
komentarzy biblijnych.
Ktoś powiedział, że w niebie
będziemy zdziwieni i zaskoczeni po pierwsze, wielkością Bożej łaski. Po
drugie tym, że nie zobaczymy tam ludzi, co do których byliśmy pewni, że
tam będą i po trzecie, że zobaczymy tam ludzi, co do których byliśmy
przekonani, że ich tam nie będzie. Obyśmy się nie musieli dziwić
odkryciem, że każdy ludzki czyn dotyka swymi skutkami nie tylko
człowieka, ale też samego Jezusa. stukam.pl
poniedziałek, 18 lutego 2013
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz