poniedziałek, 18 lutego 2013

Zdziwienie

Jezus powiedział do swoich uczniów: "Gdy Syn Człowieczy przyjdzie w swej chwale i wszyscy aniołowie z Nim, wtedy zasiądzie na swoim tronie, pełnym chwały. I zgromadzą się przed Nim wszystkie narody, a On oddzieli jedne od drugich, jak pasterz oddziela owce od kozłów. Owce postawi po prawej, a kozły po swojej lewej stronie.

Wtedy odezwie się Król do tych po prawej stronie: «Pójdźcie, błogosławieni Ojca mojego, weźcie w posiadanie królestwo, przygotowane wam od założenia świata. Bo byłem głodny, a daliście Mi jeść; byłem spragniony, a daliście Mi pić; byłem przybyszem, a przyjęliście Mnie; byłem nagi, a przyodzialiście Mnie; byłem chory, a odwiedziliście Mnie; byłem w więzieniu, a przyszliście do Mnie».

Wówczas zapytają sprawiedliwi: «Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym i nakarmiliśmy Ciebie? spragnionym i daliśmy Ci pić? Kiedy widzieliśmy Cię przybyszem i przyjęliśmy Cię? lub nagim i przyodzialiśmy Cię? Kiedy widzieliśmy Cię chorym lub w więzieniu i przyszliśmy do Ciebie?» A Król im odpowie: «Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili».

Wtedy odezwie się do tych po lewej stronie: «Idźcie precz ode Mnie, przeklęci, w ogień wieczny, przygotowany diabłu i jego aniołom. Bo byłem głodny, a nie daliście Mi jeść; byłem spragniony, a nie daliście Mi pić; byłem przybyszem, a nie przyjęliście Mnie; byłem chory i w więzieniu, a nie odwiedziliście Mnie».

Wówczas zapytają i ci: «Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym albo spragnionym, albo przybyszem, albo nagim, kiedy chorym albo w więzieniu, a nie usłużyliśmy Tobie?» Wtedy im odpowie: «Zaprawdę powiadam wam: Wszystko, czego nie uczyniliście jednemu z tych najmniejszych, tegoście i Mnie nie uczynili». I pójdą ci na mękę wieczną, sprawiedliwi zaś do życia wiecznego". (Mt 25,31-46)

Święty Jan od Krzyża zapowiadał: „O zmierzchu życia będziemy sądzeni z miłości”. Można stwierdzić, że w ten sposób w jednym zdaniu streścił całą Chrystusową przypowieść o Sądzie Ostatecznym.

Zastanowiło mnie, że dominującą reakcją jej bohaterów jest zdziwienie. Dziwią się zarówno ci, którzy znaleźli się po prawej, jak i po lewej stronie. Dziwią się dobrzy i źli. Są zaskoczeni, gdy dowiadują się, jaki wymiar miało ich postępowanie za życia doczesnego. Jak dalekosiężne są skutki ich, wydawałoby się drobnych, decyzji. „Pełnienie dzieł miłości lub ich zaniechanie jest decydowaniem o swoim wiecznym losie” – wyjaśnia jeden z komentarzy biblijnych.

Ktoś powiedział, że w niebie będziemy zdziwieni i zaskoczeni po pierwsze, wielkością Bożej łaski. Po drugie tym, że nie zobaczymy tam ludzi, co do których byliśmy pewni, że tam będą i po trzecie, że zobaczymy  tam ludzi, co do których byliśmy przekonani, że ich tam nie będzie.  Obyśmy się nie musieli dziwić odkryciem, że  każdy ludzki czyn dotyka swymi skutkami nie tylko człowieka, ale też samego Jezusa. stukam.pl

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz