Wszelka władza

Dość wysokiego (nie w sensie wzrostu) przedstawiciela władzy spytałem, jak będzie rozwiązany pewien dotykający bardzo wielu ludzi problem. W odpowiedzi natychmiast otrzymałem od niego propozycję przeznaczonego jednostkowo dla mnie udogodnienia, które pozwoliłoby mi uniknąć konieczności mierzenia się ze wspomnianym kłopotem. "Ależ ja pytam o to, jak zamierzacie rozwiązać tę kwestię, a nie proszę o przywilej dla siebie" - burknąłem obcesowo. Zbyt obcesowo. Dość wysoki przedstawiciel władzy poczuł się dotknięty, zwłaszcza słowem "przywilej". Dopiero potem uświadomiłem sobie, że zaproponował mi korzystanie z czegoś, z czego on w tej materii już od dawna korzysta. Chciał mnie dopuścić do ograniczonego grona wybranych, którzy nie muszą się tym problemem martwić. A ja mu tu z gadką o przywilejach... Cóż za nie takt! Cóż za niewdzięczność!

Poruszony przesadnie wydarzeniem opowiadałem o nim niemal każdemu napotkanemu, aż usłyszałem: "To ty nie wiesz, że władza polega na rozdawaniu przywilejów?". Dowiedziałem się też, że jestem naiwny i głupi, skoro z oferty nie skorzystałem. Czy ja kiedykolwiek twierdziłem, że nie jestem głupi i naiwny?

"Każdy niech będzie poddany władzom, sprawującym rządy nad innymi. Nie ma bowiem władzy, która by nie pochodziła od Boga, a te, które są, zostały ustanowione przez Boga. Kto więc przeciwstawia się władzy - przeciwstawia się porządkowi Bożemu" - napisał św. Paweł w Liście do Rzymian.

Oczywiście mnóstwo mądrzejszych ludzi już przede mną zdążyło mieć problem z tymi oświadczeniami Apostoła Narodów i pytać o władzę dyktatorów, morderców, a nawet ojców znęcających się nad żoną i dziećmi. I niejeden potykał się intelektualnie i duchowo ze słowami Jezusa do Piłata: "Nie miałbyś żadnej władzy nade Mną, gdyby ci jej nie dano z góry".

A przecież władza to nie jedyny przypadek, gdy ludzie wypaczają coś, czego źródłem jest Bóg. Więc nie ma sensu histeryzować. Wszelka władza pochodzi od Boga. Co nie znaczy, że każdy, nawet zbrodniarz, wykonuje ją zgodnie z wolą Boga.