Plecak

Oglądanie w podróży filmu „W chmurach” wywołuje dziwne odczucia. Nawet jeżeli jest to podróż pociągiem, a nie samolotem, jak wędruje główny bohater filmu. To trochę niesamowite widzieć na ekranie komputera takich samych ludzi ze zgrabnymi walizeczkami na kółkach, jakich pełno dokoła w wagonie.

W filmie raz po raz pojawia się jako pewien symbol plecak. Ale główny bohater, podobnie jak inni, wcale nie podróżuje z plecakiem. Ma zgrabną walizeczkę na kółkach.

Bohater filmu pokazując w czasie prelekcji plecak najpierw każe ludziom pakować do niego wszystko co posiadają. Łącznie z domami z basenami. Potem poleca im go w myślach podpalać. W następnej kolejności jego słuchacze mają do plecaka pakować relacje z innymi.

To może wydać się dziwne, ale w wagonie, w którym piszę tego posta, jest mnóstwo ludzi ze zgrabnymi walizeczkami na kółkach i ani jednego plecaka. Bo dzisiaj nie nosi się ciężkich plecaków. Paski plecaka, gdy jest ciężki, gdy zawiera wszystko, co człowiekowi – jak mu się wydaje - potrzebne, wrzynają się w ramiona. O wiele wygodniej i z mniejszym wysiłkiem ciągnie się swój dobytek za sobą w zgrabnej walizeczce na kółkach.

Relacje, związki, zobowiązania też są ciężkie. Lepiej ich nie dźwigać. Lepiej ich unikać. Jak bohater filmu „W chmurach”. Takich jak on w moim otoczeniu zaczyna być coraz więcej. To się zaczyna upowszechniać.

Rano, gdy w wagonie bez przedziałów, w którym jechałem, było dość luźno, niemal każdy siedział osobno. Z wyjątkiem dwóch par młodych ludzi, którzy i tak ze sobą nie rozmawiali, bo oboje mieli słuchawki w uszach.

Kilka dni temu dziewczyna tłumaczyła mi, dlaczego woli siedzieć ze swoim facetem bez ślubu już piąty rok. „Nie muszę się czuć związana trwałą relacją” - powiedziała. „Dlatego nasz związek jest wolny od obciążeń”.

Wiara też jest relacją, związkiem, zobowiązaniem. A więc dla współczesnego człowieka – ciężarem. Ograniczeniem wolności.

Zadanie dla Kościoła na dziś, konieczne, aby mógł nadal skutecznie wypełniać swoją misję – uzmysłowić współczesnemu człowiekowi, że potrzebuje trwałych relacji. Że „jarzmo słodkie, a brzemię (ciężar) lekkie”