Chluba

W obrzędach chrztu dzieci jest taka chwila, tuż przed samym momentem udzielenia sakramentu, a po potrójnym wyznaniu wiary przez rodziców i chrzestnych, w której celebrans mówi: „Taka jest nasza wiara. Taka jest wiara Kościoła, której wyznawanie jest naszą chlubą, w Chrystusie Jezusie Panu naszym”. A wszyscy odpowiadają „Amen”.

Za każdym razem, gdy mam okazję chrzcić ten moment ceremonii robi na mnie szczególne wrażenie i budzi we mnie silne emocje. Jest w tych kilku słowach jakaś wielka siła przekonania i dumy z wiary, która łączy wszystkich obecnych w świątyni. Ma ona też przez całe życie łączyć ze wspólnotą przyjmujące sakrament chrztu dziecko.

Zdolność człowieka do wiary jest czymś niesamowitym. Jest ona wraz z nadzieją i miłością zaliczana do cnót boskich lub teologicznych. Nie bez powodu, bo Bóg jest ich dawcą i celem oraz usposabiają one do życia w jedności z Trójcą Świętą. Dzięki cnocie wiary wierzymy w Boga i wierzymy w to wszystko, co On nam objawił, a co Kościół święty podaje nam do wierzenia. To wiara jest u podstaw każdej z cnót.

Gdy przed ponad dziesięciu laty zakładałem portal internetowy, którego treść dotyczyłaby fundamentalnych kwestii w życiu człowieka, a który równocześnie zmierzałby do jednoczenia ludzi, nazwałem go „Wiara”, ponieważ byłem przekonany, że to właśnie ta sprawa okaże się jedną z najważniejszych u progu dwudziestego pierwszego wieku. Dzisiaj, także w Polsce, przekonujemy się, że temat wiary, ale także jej braku, okazuje się nie tylko aktualny, istotny, ale coraz bardziej gorący. Staje się przedmiotem publicznej debaty. Jasnych deklaracji.

Błogosławiony Jana Paweł II stwierdził, że „Wiara i rozum są jak dwa skrzydła, na których duch ludzki unosi się ku kontemplacji prawdy”. A w czasie swojej pierwszej pielgrzymki do Ojczyzny wołał do nas, swoich rodaków: „Musicie być mocni tą mocą, którą daje wiara! Musicie być mocni mocą wiary! Musicie być wierni! Dziś tej mocy bardziej Wam potrzeba niż w jakiejkolwiek epoce dziejów”.

Benedykt XVI w Liście apostolskim „Porta fidei”, ogłaszającym rozpoczynający się dzisiaj Rok Wiary, przypomina i wkłada także w nasze usta pytanie, które zadali Jezusowi Jego słuchacze: „Cóż mamy czynić, abyśmy wykonywali dzieła Boże?”. Chrystus odpowiedział: „Na tym polega dzieło [zamierzone przez] Boga, abyście uwierzyli w Tego, którego On posłał”. Wiara w Jezusa Chrystusa jest więc drogą do osiągnięcia zbawienia w sposób ostateczny.

Wiara, która jest spotkaniem i odpowiedzią. Wiara, która ma odniesienie do prawdy i do osoby. stukam.pl

Tekst wygłoszony na antenie Radia eM