Pojawiają się pomysły, aby 31 sierpnia ustanowić świętem. Jest
propozycja, aby było to święto państwowe. Jest myśl, aby było to święto
"godności pracownika, narodu, człowieka".
Myślę, że niezależnie od tego, jakie miałoby być to święto, na jego ustanawianie w Polsce jest jeszcze zdecydowanie za wcześnie.
Wystarczy
popatrzyć na inne pamiętne rocznice, także te obdarzone godnością
święta państwowego. Nie łączą, ale dzielą. Nie prowadzą do refleksji,
ale do gorszących awantur. Wzbudzają emocje, będące wynikiem wciąż
żywych sporów o ich interpretację, znaczenie. Różne grupy usiłują je
zawłaszczyć, narzucić swoją narrację, motywowaną nie historycznym
obiektywizmem (na tyle, na ile jest on w ogóle możliwy), ale doraźną
polityczną kalkulacją i korzyścią.
Wydarzenia sprzed 32
lat są wciąż bardziej przedmiotem politycznych sporów, niż naukowych
dociekań. Tak naprawdę, niewiele o nich wiemy. Ich przebieg, tło, kulisy
to dzisiaj raczej kwestia wiary niż wiedzy, opowiedzenia się za którymś
z mitów i legend niż znajomości faktów.
Po co nam jeszcze
jedno święto, które poszczególne grupy będą obchodzić osobno, starannie
pilnując zegarki, aby się pod jakimś pomnikiem nie spotkać?
Zanim
zaczniemy uznawać kolejne historyczne rocznice za uroczyście wpisane
do kalendarza święta, powinniśmy popracować w ogóle nad umiejętnością
świętowania. Nie mieliśmy w dziejach wielu okazji, aby nauczyć się
świętowania w wielkim stylu. Minione dwudziestolecie to stanowczo za
mało, aby dobrze się tego ważnego w życiu narodu i społeczeństwa
elementu nauczyć.
Świętowanie historycznych rocznic
powinno być składnikiem wychowania i społecznej edukacji. Istotnym
wkładem w kształtowanie tożsamości. Jej przejawem, ekspresją, skupiającą
uwagę nie tylko nas samych, ale również całego świata.
Rocznica
Sierpnia 1980 roku jest wydarzeniem, którego świętowanie powinno nas
wyróżniać w skali globu. O jej obchodach media na całym świecie powinny
mówić tak, jak mówią o wielkich rocznicach świętowanych we Francji czy
USA. Niestety, dziś jeszcze nie nie jesteśmy gotowi, aby w taki sposób
świętować. Przykre, ale nie nieodwracalne. Przyjdzie chwila, że cały
świat będzie chciał z nami tę rocznicę obchodzić. Cierpliwości. stukam.pl
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz